کافی شاپ لاکچری افغانستانی‌ها در ایران

این که هر کسی بر اساس قوانین کشور می‌تواند یک مرکز تجاری راه اندازی کند دیگر بدیهی‌تر از آن است که بخواهیم درباره آن حرف بزنیم، ولی واقعا این حجم از خشونت، خشم و بی احترامی نسبت به این ویدئو تعجب برانگیز است.

واقعا این حجم از خشونت، خشم و بی احترامی نسبت به ویدئو کافی شاپ لاکچری افعانستانی‌ها در ایران تاسف برانگیز و ناراحت کننده است.

به گزارش عصر‌ایران، چند روز است که ویدئویی در فضای مجازی منتشر شده است تحت عنوان «کافی شاپ لاکچری افعانستانی‌ها در ایران» که واقعا واکنش‌ها به آن تاسف برانگیز و ناراحت کننده است.

این که هر کسی بر اساس قوانین کشور می‌تواند یک مرکز تجاری راه اندازی کند دیگر بدیهی‌تر از آن است که بخواهیم درباره آن حرف بزنیم، ولی واقعا این حجم از خشونت، خشم و بی احترامی نسبت به این ویدئو تعجب برانگیز است.

اصلا از این که درباره چنین بحث ساده و انسانی باید بنویسم برایم عذاب آور است، ولی از طرف مقابل احساس می‌کنم که در این زمینه کم کاری و غفلت صورت گرفته است که الان شاهد چنین اتفاقاتی هستیم.

از این قضیه هم غافل نیستم که این قضیه ریشه دارتر از این است که فقط با نوشتن چند کلمه در مذمت نگاه نژادپرستانه پشت آن به راه حلی رسید، ولی سیل کامنت‌ها و مباحث مطرح شده تا بدان حد آزار دهنده است که غیر از حیرت، ناراحتی و نگرانی چیزی برایمان نمی‌ماند.

برایم جالب است که اشخاصی به افغانستانی‌ها و یا اساسا هر ملت دیگری چنین حمله کنند به دلیل اینکه آن‌ها هم مثل هر انسان دیگری دارند زندگی می‌کنند و حق دارند زندگی کنند.

پرسشم از این افراد این است در موقعیت مشابه و برعکس واکنش آن‌ها چه خواهد بود؟ این همه رستوران، مغازه، کافی شاپ و ... ایرانی در تمام کشور‌های دیگر جهان وجود دارد آیا درباره آن‌ها هم همین رای و نظر را دارند و برای آن جامعه میزبان هم جنین نوع برخوردی را جایز می‌دانند؟

مثلا یک رستوران لاکچری ایرانی در فرانسه، آلمان یا ... وجود دارد و ایرانی‌ها به آنجا می‌روند، آیا حق می‌دهند که فرانسوی‌ها یا آلمانی‌ها به ایرانی‌های مهاجر در آن کشور بتازند و انواع و اقسام الفظ زشت و شرم آور را به کار ببرند فقط، چون ایرانی هستند و به یک رستوران ایرانی رفته‌اند تا ساعاتی را با خانواده یا دوستانشان وقت بگذرانند؟

در بسیاری از موارد اینچنینی مدام باید به خودمان یادآوری کنیم من اگر جای طرف مقابل بودم آنوقت چه؟ آیا همین گونه بی رحم و بی انصاف می‌نوشتم؟

یا یک نمونه دیگر که باز اخیرا دیدم این بود که فرشته حسینی بازیگر افغانستانی الاصل سینمای ایران در همکاری با یک برند لباس ایرانی چند ویدئو ساخته بود باز همین اتفاق رخ داد و به فرشته حسینی حمله همه جانبه شد و وقتی کامنت‌های اینستاگرام را می‌دیدی افرادی با پروفایل‌هایی این جملات را نوشته بودند که باور کردنش واقعا سخت بود. از همه قشری هم در میان این حمله کنندگان دیده می‌شد.

کافی شاپ افغانستانی‌ها در ایران بسیار هم مبارک است

مگر فرشته حسینی چه کاری انجام داده است که چنین به خون او تشنه‌اید؟ او فقط دارد مثل همه انسان‌های دیگر زندگی می‌کند. تعداد ۵ یا ۱۰ یا حتی ۱۰۰ کامنت نیست که اینچنین بی پروا و بی ادبانه حرف می‌زنند هزاران هزار است برای همین نگران کننده می‌شود.

این قضیه را فراموش نکنیم هر ملت و یا هر ملیتی انواع و اقسام انسان‌ها را دارد و نمی‌توان همگی آن‌ها را در یک دسته قرار داد و یا با یک برچسب تکلیف همه آن‌ها را روشن ساخت.

هم ایرانی خوب و بد داریم و هم افغانستانی خوب و بد، همان گونه که آمریکایی، ژاپنی، هندی، فرانسوی، نیجریه‌ای، چینی، روسی و ... خوب و بد داریم.

هر کسی که تکلیف یک گروه انسانی را به دلیل ملیت، نژاد، دین، رنگ، جنسیت و ... را به یکباره روشن میکند، تنها یک عمل را قاطعانه انجام داده است و آن هم این است که خودش از تعاریف انسانی دور افتاده است.