زاکانی در بهشت، تهران در جهنم: " آقای شهردار" این روزها چه می کنید؟!

روز نو :علیرضا زاکانی یکی از چهره های جنجالی انتخابات 1400 بود، مردی که ادعا می کرد راه حل همه مشکلات کشور در جیبش است و به قول خودش برای هر مشکلی راهکاری دارد، با این شرایط بود که وقتی آقای دکتر سکان هدابت تهران را به دست گرفت همه خوشحال شدیم! خوشحال از این بابت که فکر کردیم برای مردی که می تواند مشکلات کشور را به این راحتی حل کند مشکلات تهران که دیگر کاری ندارد

امید ما زمانی بیشتر شد که ایشان پس از رسیدن به صندلی شهرداری گفت تهران را به الگوی جهان اسلام تبدیل خواهد کرد، اینجا بود که به خود گفتیم به به زاکانی همان مردی است که باید عنان این شهر چموش را به دستاش می سپردیم، اصلا دکتر تا الان کجا بودی؟!

اما!!!! چندان طولی نکشید که دکتر زاکانی امیدهایمان را نقش بر آب کرد، خود من تا همین دیشب اصلا فراموش کرده بودم ایشان شهردار تهران است تا اینکه در اوج بحران آلودگی تهران توئیت زیبا شان درباره انرژی هسته ای را دیدم، یک لحظه با خود گفتم نکند ایشان تغییر مسئولیت داده اند و ما بی خبریم، بعد با جستجو در اینترنت متوجه شدم که جناب دکتر همچنان شهردار تهران هستند.

پس اگر جناب شان همچنان شهردار اند چرا شاهد سکوت او در قبال آلودگی هوا هستیم، چرا هیچ طرح و برنامه ای مشاهده نمی کنیم، مگر قرار نبود تهران تبدیل به الگو جهان اسلام شود؟! بد نیست که آقای زاکانی و تیمشان با حضور در صدا و سیما بگویند که دقیقا طی این ماه ها چه اقدامی جز نصب بنر، پرچم، المان های عجیب و غریب و از کار بیکار کردن جوان های مردم در روزنامه همشهری انجام داده اند، اصلا برنامه ای دارند؟! به نظر می رسد آقای زاکانی شهرداری هستند که شهرداری را چندان دوست ندارند!

تهران به عنوان کلانشهری با بیش از 10 میلیون جمعیت با مشکلات بسیار جدی اعم از فرسودگی بافت ها و زیر ساخت هایی مثل حمل و نقل عمومی، ترافیک، آلودگی، مشکلات مربوط به فاضلاب رو به رو است برای حل این مشکلات نیز به عزمی جدی، برنامه ای کارشناسی و البته بودجه ای هنگفت نیاز است که اگر برای آن فکری عاجل نشود کلانشهر تهران طی ده سال آینده با فرسودگی و مشکلات به مراتب بیشتری رو به رو خواهد شد، پس امیدواریم جناب زاکانی من بعد کمی از خیابان بهشت فاصله بگیرند آن هم در این روزهای جهنمی تهران که نفس کشیدن در آن سخت است و از حالا به بعد کمی هم به مشکلات شهر برسند.